Przesłanie papieża Franciszka na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy
Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy obchodzony jest w Kościele katolickim już od 1914 roku. Jego ustanowienie przez Piusa X wiązało się z tragedią początków pierwszej wojny światowej i miało za zadanie zwrócenie uwagi na ciężką sytuację przymusowych migrantów na całym świecie oraz modlitwę za nich. W drugą niedzielę po święcie Objawienia Pańskiego 2018 roku Dzień odbył się po raz 104.
Obchodom Światowego Dnia Migranta i Uchodźcy towarzyszył specjalny program, którego głównym elementem było okolicznościowe orędzie papieża Franciszka Przyjmować, chronić, promować i integrować imigrantów i uchodźców. Już sam wymowny tytuł podkreśla stosunek Kościoła do ludzi zmuszonych szukać nowego miejsca na ziemi.
Orędziu przyświeca cytat zaczerpnięty z Pisma Świętego: „Przybysza, który się osiedlił wśród was, będziecie uważać za obywatela. Będziesz go miłował jak siebie samego, bo i wy byliście przybyszami w ziemi egipskiej. Ja jestem Pan, Bóg wasz!” (Kpł 19,34). Papież wyraża ubolewanie nad ciężkim losem uchodźców, zaś same przymusowe migracje i ucieczki wielkich rzesz ludności przed wojnami, prześladowaniami, klęskami żywiołowymi i ubóstwem traktuje jako przykry znak naszych czasów. Jednocześnie zwraca uwagę na potrzebę pomocy wszystkim ludziom poszukującym schronienia, która powinna sprowadzać się do czterech działań zawartych w tytule orędzia.
Pierwszym środkiem pomocowym jest według Franciszka konieczność zapewnienia przybywającym do danego kraju uchodźcom schronienia, a następnie godnych warunków do egzystencji, m.in. poprzez korzystną i przyjazną migrantom politykę wizową. Kolejny krok to ochrona uchodźców, czyli umożliwienie im bezpiecznego pobytu w kraju przyjmującym, bez względu na ich status migracyjny i egzekwowanie ich uniwersalnych praw jako jednostek. Trzecim elementem wsparcia wobec uchodźców jest promowanie wspólnoty ludzkiej pomiędzy nowymi przybyszami a miejscową ludnością. I w końcu niezbędna, według papieża, jest integracja, która powinna polegać na działaniach zmierzających do stwarzania migrantom warunków do bycia w pełni członkami społeczności, która ich przyjęła oraz usuwanie wszelkich barier to uniemożliwiających.
Postulaty zawarte w papieskim orędziu oraz konkretne działania Kościoła – np. powołanie do życia Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka, mającej na celu m.in. troskę o los imigrantów, uchodźców, przesiedleńców czy ofiar handlu ludźmi – świadczą o dużej wadze i skali zjawiska, jakim są dziś kryzysy humanitarne na tle migracyjnym.